Εκπαιδευτική ΤεχνολογίαWiki
Register
Advertisement

Εμπνευστής της υπήρξε ο Spearman (1927), και η θεωρία του, επηρέασε για πολλά χρόνια τις απόψεις των ψυχολόγων για τη φύση και την εκτίμηση της νοημοσύνης προσφέροντας, ταυτόχρονα, ένα ισχυρό στήριγμα στους θεωρητικούς της κληρονομικότητας, που αποδέχονται τη νοημοσύνη ως μια πάγια, σταθερή και μετρήσιμη ικανότητα (Δαβάζογλου - Σιμοπούλου, 1999). Ο Spearman υποστήριξε την ύπαρξη ενός γενικού παράγοντα νοημοσύνης, τον οποίο ονόμασε “g” (general), και ενός φάσματος ειδικών παραγόντων ικανότητας, τους οποίους ονόμασε “s” (special) (Fontana, 1995). Ο Spearman χρησιμοποίησε την τεχνική αυτή για να δείξει πως ο παράγοντας “g” εξηγεί το γεγονός ότι η επίδοση ενός ατόμου σε κάποιο τεστ νοημοσύνης συσχετίζεται θετικά με την επίδοση του σε οποιοδήποτε άλλο τεστ νοημοσύνης. Με άλλα λόγια, η θετική συσχέτιση δείχνει μια αλληλοεπικάλυψη των επιδόσεων σε δυο διαφορετικά τεστ ικανοτήτων, ενώ ο παράγοντας “s” δείχνει την επίδοση του ατόμου σε ένα συγκεκριμένο τεστ ικανοτήτων που αφορά ειδικά αυτό το τεστ (Lee, Webbeley & Litt, 1987). Αν το τεστ νοημοσύνης απαιτεί σύνθετη νοητική προσπάθεια δηλαδή λογική σκέψη, κατανόηση σύνθετων ιδεών και έλεγχο υποθέσεων, τότε το άτομο στηρίζεται περισσότερο στο γενικό νοητικό παράγοντα “g”, από ότι σε ένα λιγότερο σύνθετο τεστ που απαιτεί απλή αναγνώριση ή ανάκληση ερεθισμάτων, οπτικο - κινητικές και κινητικές δεξιότητες (Μόττη - Στεφανίδη, 1999).

Advertisement